Luteina

Luteina znajduje zastosowanie między innymi w ginekologii. Jest to lek hormonalny dostępny w formie tabletek aplikowanych dopochwowo lub pod język. Jest wydawana wyłącznie na receptę, w celu terapii konkretnych schorzeń i dolegliwości. Poniżej przybliżamy jej charakterystykę – podpowiadamy jak wygląda przyjmowanie, jak oddziałuje w naszym organizmie oraz jakich korzyści można się spodziewać z jej suplementacji. 

Luteina i jej dostępne warianty 

Luteinę możesz nabyć w formie tabletek dopochwowych. Dostępne są preparaty zawierające 50 lub 100 mg luteiny. W jednym opakowaniu znajduje się 30 lub 60 sztuk. W przypadku tabletek przyjmowanych pod język – dostępne są preparaty zawierające 30 tabletek po 50 mg. Luteina jest w wielu sytuacjach objęta refundacją, co ułatwia jej nabycie i rozpoczęcia terapii. 

Składniki luteiny oraz ich działanie 

Główną substancją czynną luteiny jest progesteron, otrzymywany w sposób syntetyczny hormon, którego struktura jest niemal identyczna z naturalnym hormonem wytwarzanym w organizmie (w przypadku kobiet – w jajnikach). Hormon ten odpowiedzialny jest za rozmaite funkcje w ciele kobiety. Uruchamia proteolizę ścianek pęcherzyka Graffa, doprowadzając do owulacji. Wspomaga implantację zapłodnionego jajka w macicy. Wywołuje także cykliczne zmiany struktury nabłonka pochwy, macicy, jajowodów. 

Ponadto wraz z estrogenami wpływa na gruczoł sutkowy, doprowadzając do powstawania mleka. Odgrywa również ważną rolę w czasie ciąży. Wspomaga jej prawidłowy przebieg, inicjuje poród, hamuje skurcze macicy oraz wspomaga współpracę organizmu kobiety i płodu. 

Kiedy należy stosować luteinę? 

Rozmaite przyczyny mogą skłonić lekarza do przepisania swoim pacjentom luteiny. Może być to związane z zaburzeniem przebiegu cyklów owulacji oraz występowaniem cykli bezowulacyjnych. Zaburzenia w pracy ciałka żółtego oraz zaburzenia miesiączkowania (spowodowane niedoborem progesteronu) również mogą być leczone luteiną. 

Warto też wymienić takie sytuacje jak: wtórny brak miesiączki, intensywny zespół napięcia przedmiesiączkowego, czynnościowe krwawienia z pochwy, ryzyko nadmiernego rozrośnięcie się endometrium, poronienia nawykowe. Ponadto luteina może okazać się pomocna w leczeniu niepłodności.

Środki ostrożności w stosowaniu luteiny 

Kiedy nie należy stosować luteiny? Przede wszystkim, gdy pacjenci wykazują alergie na którykolwiek ze składników. Również intensywne zaburzenia pracy wątroby oraz żółtaczka cholestatyczna mogą dyskwalifikować z przyjmowania tego preparatu. Ponadto wymienić należy żylne choroby typu zakrzepowo-zatorowego, zaburzenia zakrzepowo-zatorowe tętnic, zespół Reitera, zespół Dubin-Johnsona, choroby nowotworowe piersi i narządów rodnych, poronienia. Ponadto nie przepisuje się luteiny młodym matkom karmiącym piersią. 

Leczenie odbywa się zgodnie z opinią lekarza i trwa do momentu wyznaczonego przez niego. Niekiedy terapia może zakończyć się wcześniej, jeśli ustąpią niepokojące objawy. Typowe dolegliwości występujące w czasie przyjmowania luteiny to zmiany nastroju, nasilone uczucie niepokoju oraz drgawki. Ponadto dolegliwości mogące wystąpić to przede wszystkim bóle głowy, nadmierna senność, zaburzenia uwagi oraz koncentracji, bóle brzucha, wzdęcia, biegunki, nagłe skurcze macicy.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here